Dinsdag 26 en woensdag 27 juli 2011
Chaweng Noi Beach
Dinsdag 26 juli vertrekken we uit Chiang Mai voor bijna een week vakantie op het tropische eiland Koh Samui dat in het zuiden in de golf van Thailand ligt. Daar zullen we de eerste dagen lekker relaxen en daarna nog wat activiteiten doen, o.a. duiken. |
Als het busje ruim voor 10.00 uur voor het hotel staat, rekenen we af en checken uit. Even over tienen staan we al op de luchthaven en zijn zo ingechecked. Onze koffers wegen inmiddels allemaal iets zwaarder, maar de paar kilo's overgewicht lijken geen bezwaar te zijn. We nemen plaats in het restaurant, bestellen cappucchino en gaan Zweeds pesten. Een leuk spel dat gemakkelijk met z 'n zessen is te spelen. |
Om 12.00 uur stijgen we op met een airbus met de naam Si Satchanalai, die ons in anderhalf uur naar het gezellig kleine vliegveld op Koh Samui brengt. Wat de naam op het vliegtuig betekent weten we niet, maar het lijkt ons altijd beter dan Kut, de naam van een zustervliegtuig dat op het vliegveld van Koh Samui staat. Je kunt het lot maar beter niet tarten nietwaar? |
 |
 |
Er blijkt geen taxi klaar te staan, maar iemand ontfermt zich over ons en weldra rijdt er ééntje voor, die ons afzet bij het First Bungalow Resort. Daar betrekken we drie kamers naast elkaar op de begane grond, vlakbij het zwembad en pal naast de receptie. Het strand bereik je na zo 'n honderdvijftig meter lopen vanuit de mooi aangelegde tuin. Het is inmiddels 16.00 uur en we nestelen ons nog even aan het strand, waar de zon het helaas af laat weten. De temperatuur schommelt rond de 30° C, dus dat is erg lekker. |
 |
 |
's Avonds gaan we eten bij Le Chef, een restaurant dat werd aanbevolen in een boekje dat we op de luchthaven vonden. Het is om de hoek en we eten er lekker, hoewel we twee porties spareribs opnieuw bestellen, omdat het lauw - zeg maar koud- geserveerd wordt. Het is geen probleem en weldra staan er twee nieuwe porties die prima smaken. We nemen allemaal nog een toetje, een coupe Denmark of een bananasplit. Beide zijn erg lekker (en de split erg groot!). We lopen nog even naar de drukke, maar ook gezellige winkelstraat van Koh Samui, waar we nog een drietal snorkels kopen. |
Woensdag 27 juli slapen we allemaal min of meer uit. De één wat langer dan de ander, maar in de loop van de ochtend heeft iederen ontbeten en zijn of haar plaatsje op het strand gevonden. Het is bewolkt weer, dus er wordt stilzwijgend gebaald over het ontbreken van de zon, die zich maar af en toe laat zien en voor de rest wat waterig achter het wolkendek staat. |
De dag beginnen we met het uitproberen van de snorkels. Hoewel de pasvorm niet bij iedereen geweldig is, gebruiken we ze veelvuldig vandaag. Vooral rond de rotsen aan de linkerkant van Chaweng Noi is het leuk snorkelen. Erik blijft wel anderhalf uur achter elkaar in het water en ook Sytse en ik laten ons niet onbetuigd. De dames houden het wat minder lang vol. Er wordt met de wawoba- en rugbybal gegooid en we volleyballen nog wat. Helaas is er geen net, maar echt erg is dit niet want na een paar minuten scheurt de bal en puilt de binnenbal eruit. Wel toevallig dat een rus zich net had aangesloten en slechts eenmaal de bal had geraakt. |
Gina en ik drinken rond 11.00 uur een prima cappucchino in de strandtent en daarna maken we een wandelingetje langs het strand. Gina brengt de rest van de dag door met lezen. Zich insmeren doet ze niet, de zon is er toch nauwelijks. Als ze zich aan het einde van de middag samen met Daphne lekker laat masseren dan is al te zien dat dit niet zo 'n goede beslissing is geweest. Haar rug, maar vooral ook haar buik, beginnen behoorlijk rood te kleuren, zoals al te zien is op de zwaar gecensureerde foto. |
Tussendemiddag eten we wat in de strandtent van het resort. Je kunt er een lekker hapje krijgen tegen een schappelijke prijs. Voor twee- tot driehonderd Baht kun je er weer een hele middag tegen. Aan het einde van de middag gaan we naar de duikshop van Easy Divers en bespreken voor zaterdag a.s. een dagje duiken. |
's Avonds gaan we eten in Chaweng. Onze keuze is gevallen op het Chalay Bun Restaurant van het Kirikayan Boutique Resort (de naam belooft veel). Het restaurant is modern en smaakvol ingericht. We worden vriendelijk, maar wel wat onzeker geholpen en al snel hebben we besteld en krijgen we wat te drinken. Na heel lang wachten krijgt als eerste Erik iets te eten. In Thailand hechten ze niet al te vaak aan de gewoonte om het eten voor iedereen tegelijk op te dienen, dus als Erik allang klaar is dan hebben Daphne en ik nog steeds niets. Inmiddels is er ook een zangeres aan haar repertoire begonnen en als ze pauze neemt, komt ze zich verontschuldigen voor de vertraging, want er is maar één kok. Dat moet volgens ons geen bezwaar zijn, want er zijn nauwelijks andere gasten. Die er zijn, hebben overigens hun hoofdgerecht al gekregen. Dan komen ook onze gerechten. De entrecôte en de biefstuk zijn echt niet om te pruimen. Niet warm en volledig doorbakken, dus zo taai als de hond zijn ko.., zou mijn schoonvader gezegd hebben. Tot overmaat van ramp vindt Caroline ondanks haar verzoek om de kaas achterwege te laten behoorlijk veel draden in haar gerecht, dat dus duidelijk wel kaas bevat. We uiten onze klachten en krijgen een gratis dessert. Normaal gesproken zouden we liever het hoofdgerecht opnieuw bereid krijgen, maar gezien de tijd die dat waarschijnlijk in beslag zal nemen, eten we ons toetje op en vertrekken. We zoeken onze kamers op en lezen nog een poosje. Dat poosje is bij mij niet eens vijf minuten, want dan ben ik al onder zeil. |